Bezoek! :D
Blijf op de hoogte en volg Myrthe
27 Maart 2014 | Frankrijk, Montpellier
De afgelopen weken zijn voorbij gevlogen. De eerste week omdat ik ziek was, ik had flinke keelontsteking. Geen school dus en lekker veel slapen, films kijken en lezen. Ziek zijn is niet fijn, zeker niet in je eentje in het buitenland. Mijn huis- en klasgenootjes waren wel heel lief voor me. Ze boden aan om boodschappen voor me te doen, brachten me gemberthee en gaven me stencils die ze in de les hadden gekregen. Zo kon ik thuis toch nog wat Frans oefenen. Het mooie van ziek zijn is dat je meestal ook weer beter wordt, wat ook nu het geval was. Maandagochtend en de halve ochtend van vrijdag heb ik op school kunnen doorbrengen, het weekend voelde ik me weer beter :)
Meteen die dag kreeg ik met een zieke Greta te maken; serieus en ernstig ziek. We vreesden voor een blindedarmontsteking. Het was zaterdag, dus de gewone huisarts was niet aan het werk. Uiteindelijk is Jen 's avonds met haar naar het ziekenhuis gegaan, daar bleek dat ze een nierontsteking had. Vanaf de dag erna (zondag) moest ze zichzelf antibiotica injecteren. Ze vond dit erg eng en vroeg of ik het wilde doen. Mission accepted! Ik heb het zonder veel pijn te veroorzaken kunnen doen, wie weet schuilt er nog een zuster in me ;) Nu is Greta gelukkig weer helemaal beter :)
Maandag was een fijne dag, ik wist het van tevoren al, 's avonds kwam Timmy namelijk! Overdag werd ik gelukkig goed bezig gehouden, eerst gewoon op school en daarna ben ik met school alvast op de examenlocatie gaan kijken. Zo wist ik precies waar ik moest zijn en hoeveel reistijd ik moest rekenen.
Toen ik thuiskwam duurde het wachten lang. Ik was ook veel te vroeg op het station, waar het wachten nóg langer duurde. Maar uiteindelijk werd het 20.34: daar was de trein! En beter nog: daar was Timmy :)
Na een lange dag reizen was hij best moe, dus we zijn met een klein ommetje door het centrum meteen naar huis gelopen.
Ik vond het meteen al gek om zoveel Nederlands te praten en te horen. Tijdens de afgelopen 6 weken was het bijna alleen Engels en Frans wat ik sprak met anderen, dus het was echt weer even wennen! Timmy zei later dat na een paar dagen mijn zinsconstructies al weer verbeterden, dus het gaat wel snel gelukkig.
Dinsdagochtend moest ik gewoon naar school, maar 's middags hebben we samen de stad kunnen bekijken. We hebben wat rondgelopen en zijn vervolgens op Place du Peyrou Frans gaan oefenen (jaja, allebei!), gaan luieren en jongleren. Nu hoorden we bij de circusmensen! Na slechts een kwartiertje oefenen konden we al bijna passen (met twee personen tegenover elkaar jongleren en balletjes uitwisselen), superleuk :)
Ook woensdag ben ik naar school gegaan, de laatste dag voor mijn examen.... Het wordt steeds spannender! Maar ik wilde absoluut niet alleen maar met mijn examen bezig zijn, ik wilde genieten van een fijne week samen met Timmy. 's Middags zijn we na school meteen de tram in gestapt: op zoek naar het meer. Via anderen had ik al gehoord waar het ongeveer was, we hadden google maps bekeken en waren er helemaal klaar voor! Maar zo onoplettend als we waren (en het bordje gaf het slecht aan) zijn we een halte te vroeg uitgestapt, waardoor we behoorlijk ver moesten lopen. Gelukkig was het zonnig en warm, dus zijn we gezellig langs het tramspoor gaan lopen.
Uiteindelijk bij het meer aangekomen zagen we dat het zeker de moeite waard was: een idyllische plas in een soort grote kuil, dus omgeven door groene heuvels aan de rand van een klein bos. Het was een doordeweekse dag, er waren niet veel mensen. We hebben een leuk plekje in het gras opgezocht, in de zon uiteraard, om daar de komende uren door te brengen. Pratend, foto's makend, spelletjes spelend, jonglerend..... Echt een vakantiegevoel! Gelukkig hadden we zonnebrand bij ons, anders waren we nog verbrand ook.
En toen was het donderdag, examendag. Om 5.45 ging de wekker al, om 8u00 moest ik namelijk aanwezig zijn. Timmy is meegegaan naar de campus, waar het examen plaatsvond. 's Ochtends werd ik 2,5 uur bezig gehouden met luisteren, lezen en schrijven. Vervolgens had ik een lange pauze, waarin Timmy en ik naar de dierentuin zijn gelopen. Wat meer tuin was dan dier, maar alsnog wel leuk om te zien. Behalve dat er stomme Spanjaarden en Fransen waren die de dieren liepen te jennen, uit te dagen, zelfs in zoverre dat een tijger heel hard op het glas afsprong, waar de Fransen net achter stonden. Dit soort dingen krijg je sneller in een gratis dierentuin denk ik, jammer. Van mij mogen ze er dan wel een beetje geld voor vragen.
's Middags had ik mijn mondeling. Eerst een half uur voorbereiden, dan 20 minuten praten. Ik moest een betoog houden over een van tevoren gekregen onderwerp. Voor mijn gevoel ging alles opzich prima, maar zeker weet je het pas als je je resultaten krijgt natuurlijk. Daar moest ik een week op wachten.
We hadden al veel gedaan deze dag, maar hij was nog niet voorbij! Om het eind van mijn examen te vieren gingen Timmy, Adele, Elin en ik een cheesecake bakken (ja, alweer :P ). Het werden er uiteindelijk zelfs twee, omdat we er met z'n vieren van wilden eten. Jummiejummie!
's Avonds zijn we uit eten geweest met mijn andere vriendengroepje. Voor twee van hen was dit hun laatste week, vandaar. Het blijft gek om afscheid te nemen en ondertussen te weten dat je deze mensen waarschijnlijk nooit meer ziet.
Vrijdag heb ik een dagje vrij genomen. Examen achter de rug, Timmy die hier is.... Dus een lang weekend verdiend! We hebben lekker uitgeslapen, aangezien donderdag een hele lange dag was. 's Middags zijn we langs het Office de Tourisme gelopen waar de meneer achter de balie dacht dat ik een Française was :) Vervolgens heb ik Timmy het nieuwe gedeelte van het centrum laten zien: Antigone met de rivier Le Lez. Het was een flinke wandeling waar mijn enkel, die al twee weken pijn doet en dik is, niet blij van werd. Terug hebben we dus lekker lui de tram genomen. Zo hadden we nog een beetje energie over voor Jardin des Plantes waar we bananenplanten ontdekten en voor de kathedraal Saint Pierre. Onderweg naar huis heb ik eindelijk een groot mysterie opgelost: ik heb het eenhoornstandbeeld gevonden! :D Klasgenootjes hadden me verteld dat het er was, maar ze konden niet zo goed uitleggen waar. Elin en ik hadden er bijna een zoektocht voor uitgezet, ik had serieus al op internet gekeken. Maar dat allemaal bleek achteraf niet nodig ;)
Zaterdag was het slecht weer, daar hebben we ons programma op aangepast. Sète mag wachten tot morgen, vandaag Musée Fabre. Een groot (heel groot!) kunstmuseum met schilderijen van de 17e eeuw tot en met nu. We hebben zowel de tijdelijke expositie als de vaste collectie bekeken. Het al goedkope kaartje (€6) is tot 11 mei geldig, dus als ik me verveel ga ik er gewoon nog een keer heen!
Zondag was de laatste dag dat Timmy hier was... :( We zijn met de trein naar Sète vertrokken, een klein havenplaatsje waar ik eerder met school al was geweest. Het was niet zo warm, er stond veel wind. Toch hebben we alles kunnen doen wat we wilden. Langs Office de Tourisme om een Franse serie te kopen, de heuvel beklimmen, goddelijke koekjes (nouja, het waren eerder koeken) eten en lekker bij de zee zitten. Om de tijd tot onze trein terug zou gaan te vullen gingen we even wat drinken, binnen uit de wind. Ik zei: 'Ik zal even controleren hoe laat onze trein vertrekt'. 'Niet nodig, we weten het wel goed genoeg' wilde Timmy zeggen, maar voor hij de kans kreeg zagen we dat het een uur eerder was dan we dachten..... Snel afrekenen en naar het station rennen/lopen, het was eventueel nog haalbaar! Vlakbij het station lopend zagen we jammer genoeg net onze trein wegrijden. Aangezien er echt een tijd op ons ticket stond waren we bang dat we een nieuwe moesten kopen. Gelukkig viel dat mee, we hoefden alleen maar een uurtje te wachten. Dat hebben we wel prima overleefd, in de stationshal uit de wind. :)
De volgende ochtend, maandag, moesten we al weer afscheid nemen. Het is gek, na zo'n week samen wordt het vanzelfsprekend om samen te ontbijten, te koken, boodschappen te doen, door de stad te lopen... Toen Timmy's trein wegreed was ik weer alleen, liep ik in mijn eentje naar school. Na een paar tranen vond ik het wel fijn om meteen naar mijn les te kunnen, zo had ik wat afleiding. 's Middags ben ik met vriendinnen gaan lunchen, maar ik voelde me niet blij of vrolijk. Ik ben naar huis gegaan, heb lekker Wie is de Mol gekeken en gelezen. Even rustig bijkomen, het was een hele fijne maar ook vermoeiende week. We hebben echt veel gedaan en gelopen namelijk!
Dinsdag ging het al wat beter, gisteren (woensdag) helemaal. Het is echt weer even wennen om zelf op anderen af te stappen en plannen te maken, anders dan in de week samen met Timmy. Papa en mama hadden me een lief pakketje opgestuurd om me bezig te houden. Een gezellig Nederlands tijdschrift en een hele mooie kaart met lieve verhalen erop, dat hielp goed om weer blij te worden :)
Ondanks het slechte weer ben ik gistermiddag met Elin door de stad gaan lopen. We hebben een mooie foto-expositie van Linda McCartney gezien, het uitzicht vanaf het Corum, nogmaals het eenhoornstandbeeld (Elin wilde hem ook bewonderen ;) ) en ze heeft me een superleuk jurkjes-winkeltje laten zien. Dit soort middagen maken me het meest blij: samen met iemand anders ongehaast leuke dingen bekijken en ontdekken, nieuwe straatjes uitproberen en het avontuur aangaan!
Vandaag was ook weer een spannende dag: ik heb de uitslag van mijn examen gekregen. Ik ben ruim geslaagd, 72,5 punten van de 100. Ik had er minimaal 50 nodig. Misschien had ik C1 ook wel gekund :P Maar voor nu was dit moeilijk genoeg.
Het weer was beter, dus vanmiddag ben ik in het park gaan genieten van het zonnetje, ook weer gezellig met Elin. We hoorden iemand heel vrolijk fluit spelen en het was zowaar folkmuziek! Ik herkende een aantal liedjes en kreeg zin om te dansen. Ik heb Elin overgehaald om even te gaan kijken. Er was een klein groepje buitenlandse studenten aan het dansen, het zag er vrolijk en gezellig uit. Ik heb de fluitist gevraagd of ze een dansgroep waren, ik had wel zin om me bij hen te voegen. Jammer genoeg was het slechts een eenmalige initiatie; ik zal tot in Nederland moeten wachten om weer te kunnen dansen. Misschien is dat ook wel beter voor mijn enkel.
Zaterdag ga ik bij Bella 'thuis' (in het hotel waar zij deze maanden woont) op bezoek. Tot nu toe was ze hier samen met haar zus, maar die gaat zaterdagochtend vroeg terug naar Maleisië. Om zich niet te alleen te voelen heeft Bella ons (Karin, Paula en mij) uitgenodigd. Verder zullen er vast en zeker allerlei spontane plannen ontstaan. Dat vind ik heel leuk hier: zonder plannen komt je weekend toch altijd vol met gezelligheid! :)
Liefs, Myrthe
Meteen die dag kreeg ik met een zieke Greta te maken; serieus en ernstig ziek. We vreesden voor een blindedarmontsteking. Het was zaterdag, dus de gewone huisarts was niet aan het werk. Uiteindelijk is Jen 's avonds met haar naar het ziekenhuis gegaan, daar bleek dat ze een nierontsteking had. Vanaf de dag erna (zondag) moest ze zichzelf antibiotica injecteren. Ze vond dit erg eng en vroeg of ik het wilde doen. Mission accepted! Ik heb het zonder veel pijn te veroorzaken kunnen doen, wie weet schuilt er nog een zuster in me ;) Nu is Greta gelukkig weer helemaal beter :)
Maandag was een fijne dag, ik wist het van tevoren al, 's avonds kwam Timmy namelijk! Overdag werd ik gelukkig goed bezig gehouden, eerst gewoon op school en daarna ben ik met school alvast op de examenlocatie gaan kijken. Zo wist ik precies waar ik moest zijn en hoeveel reistijd ik moest rekenen.
Toen ik thuiskwam duurde het wachten lang. Ik was ook veel te vroeg op het station, waar het wachten nóg langer duurde. Maar uiteindelijk werd het 20.34: daar was de trein! En beter nog: daar was Timmy :)
Na een lange dag reizen was hij best moe, dus we zijn met een klein ommetje door het centrum meteen naar huis gelopen.
Ik vond het meteen al gek om zoveel Nederlands te praten en te horen. Tijdens de afgelopen 6 weken was het bijna alleen Engels en Frans wat ik sprak met anderen, dus het was echt weer even wennen! Timmy zei later dat na een paar dagen mijn zinsconstructies al weer verbeterden, dus het gaat wel snel gelukkig.
Dinsdagochtend moest ik gewoon naar school, maar 's middags hebben we samen de stad kunnen bekijken. We hebben wat rondgelopen en zijn vervolgens op Place du Peyrou Frans gaan oefenen (jaja, allebei!), gaan luieren en jongleren. Nu hoorden we bij de circusmensen! Na slechts een kwartiertje oefenen konden we al bijna passen (met twee personen tegenover elkaar jongleren en balletjes uitwisselen), superleuk :)
Ook woensdag ben ik naar school gegaan, de laatste dag voor mijn examen.... Het wordt steeds spannender! Maar ik wilde absoluut niet alleen maar met mijn examen bezig zijn, ik wilde genieten van een fijne week samen met Timmy. 's Middags zijn we na school meteen de tram in gestapt: op zoek naar het meer. Via anderen had ik al gehoord waar het ongeveer was, we hadden google maps bekeken en waren er helemaal klaar voor! Maar zo onoplettend als we waren (en het bordje gaf het slecht aan) zijn we een halte te vroeg uitgestapt, waardoor we behoorlijk ver moesten lopen. Gelukkig was het zonnig en warm, dus zijn we gezellig langs het tramspoor gaan lopen.
Uiteindelijk bij het meer aangekomen zagen we dat het zeker de moeite waard was: een idyllische plas in een soort grote kuil, dus omgeven door groene heuvels aan de rand van een klein bos. Het was een doordeweekse dag, er waren niet veel mensen. We hebben een leuk plekje in het gras opgezocht, in de zon uiteraard, om daar de komende uren door te brengen. Pratend, foto's makend, spelletjes spelend, jonglerend..... Echt een vakantiegevoel! Gelukkig hadden we zonnebrand bij ons, anders waren we nog verbrand ook.
En toen was het donderdag, examendag. Om 5.45 ging de wekker al, om 8u00 moest ik namelijk aanwezig zijn. Timmy is meegegaan naar de campus, waar het examen plaatsvond. 's Ochtends werd ik 2,5 uur bezig gehouden met luisteren, lezen en schrijven. Vervolgens had ik een lange pauze, waarin Timmy en ik naar de dierentuin zijn gelopen. Wat meer tuin was dan dier, maar alsnog wel leuk om te zien. Behalve dat er stomme Spanjaarden en Fransen waren die de dieren liepen te jennen, uit te dagen, zelfs in zoverre dat een tijger heel hard op het glas afsprong, waar de Fransen net achter stonden. Dit soort dingen krijg je sneller in een gratis dierentuin denk ik, jammer. Van mij mogen ze er dan wel een beetje geld voor vragen.
's Middags had ik mijn mondeling. Eerst een half uur voorbereiden, dan 20 minuten praten. Ik moest een betoog houden over een van tevoren gekregen onderwerp. Voor mijn gevoel ging alles opzich prima, maar zeker weet je het pas als je je resultaten krijgt natuurlijk. Daar moest ik een week op wachten.
We hadden al veel gedaan deze dag, maar hij was nog niet voorbij! Om het eind van mijn examen te vieren gingen Timmy, Adele, Elin en ik een cheesecake bakken (ja, alweer :P ). Het werden er uiteindelijk zelfs twee, omdat we er met z'n vieren van wilden eten. Jummiejummie!
's Avonds zijn we uit eten geweest met mijn andere vriendengroepje. Voor twee van hen was dit hun laatste week, vandaar. Het blijft gek om afscheid te nemen en ondertussen te weten dat je deze mensen waarschijnlijk nooit meer ziet.
Vrijdag heb ik een dagje vrij genomen. Examen achter de rug, Timmy die hier is.... Dus een lang weekend verdiend! We hebben lekker uitgeslapen, aangezien donderdag een hele lange dag was. 's Middags zijn we langs het Office de Tourisme gelopen waar de meneer achter de balie dacht dat ik een Française was :) Vervolgens heb ik Timmy het nieuwe gedeelte van het centrum laten zien: Antigone met de rivier Le Lez. Het was een flinke wandeling waar mijn enkel, die al twee weken pijn doet en dik is, niet blij van werd. Terug hebben we dus lekker lui de tram genomen. Zo hadden we nog een beetje energie over voor Jardin des Plantes waar we bananenplanten ontdekten en voor de kathedraal Saint Pierre. Onderweg naar huis heb ik eindelijk een groot mysterie opgelost: ik heb het eenhoornstandbeeld gevonden! :D Klasgenootjes hadden me verteld dat het er was, maar ze konden niet zo goed uitleggen waar. Elin en ik hadden er bijna een zoektocht voor uitgezet, ik had serieus al op internet gekeken. Maar dat allemaal bleek achteraf niet nodig ;)
Zaterdag was het slecht weer, daar hebben we ons programma op aangepast. Sète mag wachten tot morgen, vandaag Musée Fabre. Een groot (heel groot!) kunstmuseum met schilderijen van de 17e eeuw tot en met nu. We hebben zowel de tijdelijke expositie als de vaste collectie bekeken. Het al goedkope kaartje (€6) is tot 11 mei geldig, dus als ik me verveel ga ik er gewoon nog een keer heen!
Zondag was de laatste dag dat Timmy hier was... :( We zijn met de trein naar Sète vertrokken, een klein havenplaatsje waar ik eerder met school al was geweest. Het was niet zo warm, er stond veel wind. Toch hebben we alles kunnen doen wat we wilden. Langs Office de Tourisme om een Franse serie te kopen, de heuvel beklimmen, goddelijke koekjes (nouja, het waren eerder koeken) eten en lekker bij de zee zitten. Om de tijd tot onze trein terug zou gaan te vullen gingen we even wat drinken, binnen uit de wind. Ik zei: 'Ik zal even controleren hoe laat onze trein vertrekt'. 'Niet nodig, we weten het wel goed genoeg' wilde Timmy zeggen, maar voor hij de kans kreeg zagen we dat het een uur eerder was dan we dachten..... Snel afrekenen en naar het station rennen/lopen, het was eventueel nog haalbaar! Vlakbij het station lopend zagen we jammer genoeg net onze trein wegrijden. Aangezien er echt een tijd op ons ticket stond waren we bang dat we een nieuwe moesten kopen. Gelukkig viel dat mee, we hoefden alleen maar een uurtje te wachten. Dat hebben we wel prima overleefd, in de stationshal uit de wind. :)
De volgende ochtend, maandag, moesten we al weer afscheid nemen. Het is gek, na zo'n week samen wordt het vanzelfsprekend om samen te ontbijten, te koken, boodschappen te doen, door de stad te lopen... Toen Timmy's trein wegreed was ik weer alleen, liep ik in mijn eentje naar school. Na een paar tranen vond ik het wel fijn om meteen naar mijn les te kunnen, zo had ik wat afleiding. 's Middags ben ik met vriendinnen gaan lunchen, maar ik voelde me niet blij of vrolijk. Ik ben naar huis gegaan, heb lekker Wie is de Mol gekeken en gelezen. Even rustig bijkomen, het was een hele fijne maar ook vermoeiende week. We hebben echt veel gedaan en gelopen namelijk!
Dinsdag ging het al wat beter, gisteren (woensdag) helemaal. Het is echt weer even wennen om zelf op anderen af te stappen en plannen te maken, anders dan in de week samen met Timmy. Papa en mama hadden me een lief pakketje opgestuurd om me bezig te houden. Een gezellig Nederlands tijdschrift en een hele mooie kaart met lieve verhalen erop, dat hielp goed om weer blij te worden :)
Ondanks het slechte weer ben ik gistermiddag met Elin door de stad gaan lopen. We hebben een mooie foto-expositie van Linda McCartney gezien, het uitzicht vanaf het Corum, nogmaals het eenhoornstandbeeld (Elin wilde hem ook bewonderen ;) ) en ze heeft me een superleuk jurkjes-winkeltje laten zien. Dit soort middagen maken me het meest blij: samen met iemand anders ongehaast leuke dingen bekijken en ontdekken, nieuwe straatjes uitproberen en het avontuur aangaan!
Vandaag was ook weer een spannende dag: ik heb de uitslag van mijn examen gekregen. Ik ben ruim geslaagd, 72,5 punten van de 100. Ik had er minimaal 50 nodig. Misschien had ik C1 ook wel gekund :P Maar voor nu was dit moeilijk genoeg.
Het weer was beter, dus vanmiddag ben ik in het park gaan genieten van het zonnetje, ook weer gezellig met Elin. We hoorden iemand heel vrolijk fluit spelen en het was zowaar folkmuziek! Ik herkende een aantal liedjes en kreeg zin om te dansen. Ik heb Elin overgehaald om even te gaan kijken. Er was een klein groepje buitenlandse studenten aan het dansen, het zag er vrolijk en gezellig uit. Ik heb de fluitist gevraagd of ze een dansgroep waren, ik had wel zin om me bij hen te voegen. Jammer genoeg was het slechts een eenmalige initiatie; ik zal tot in Nederland moeten wachten om weer te kunnen dansen. Misschien is dat ook wel beter voor mijn enkel.
Zaterdag ga ik bij Bella 'thuis' (in het hotel waar zij deze maanden woont) op bezoek. Tot nu toe was ze hier samen met haar zus, maar die gaat zaterdagochtend vroeg terug naar Maleisië. Om zich niet te alleen te voelen heeft Bella ons (Karin, Paula en mij) uitgenodigd. Verder zullen er vast en zeker allerlei spontane plannen ontstaan. Dat vind ik heel leuk hier: zonder plannen komt je weekend toch altijd vol met gezelligheid! :)
Liefs, Myrthe
-
28 Maart 2014 - 04:58
Tom:
WELGEFELICITEERD! Wat fijn dat je je examen gehaald hebt, dat was een turbulente week!
